یادداشت های پراکنده
وقتی حتی یک سرما خوردگی ساده با قوی ترین داروها خوب نمی شود فقط یک چیز موثر است: . . دعای آدمک های دور ُ برمان...که دوستمان دارند،حتی اگر ندانیم... زندگی کردن روی این کره ی خاکی مثل اینه که روی تکه های یخ بدون کفش مخصوص ، باله برقصی... مهم نیست چطوری ،فقط باید حرکت کنی تا پاهات یخ نزنن. نکته مثبت : گاهی اوقات اینقدر با سختی ها زندگی می کنیم که بهشون عادت می کنیم و دیگه سختیشون رو حس نمی کنیم. کوچ می کنیم بی آنکه بدانیم... از جایی به جای دیگر ،از فکری به فکری دیگر،از هوایی به هوایی دیگر... امروز به چشم خودم گریه ی شیشه را موقع باریدن باران دیدم،چقدر با احساس بود،بهتر از آدمک ها... * کلیک * شش میلیون نفر از مردم ِ مهربان ایران به بیماری شیرین ِ دیابت مبتلا شدند !!! میدانید چرا مردم مهربان؟چون اینها همان هایی هستند که تحرک به خرج نمی دهند تا بروند محل ِ کار یه بنده ی خدای دیگر آبرو و حیثیتش را ببرند،تحرک به خرج نمی دهند تا شنبه صبح بروند روی سر ِ طلبکارانشان را بگیرند!! تحرک برای عده ایی حکم ِ مردم آزاری را دارد !!! همیشه صحبت از جان بخشی به اشیا است ،همان هایی که دور ُ برمان را گرفته اند... اما... به نظر من باید فکری هم به جان آدمک ها کرد،باید به آدمک ها دوباره جان بخشید... پدری به خاطر نداشتن سرپناه در گسل های زلزله ی آذربایجان کودکش را بر اثر سرمای شدید از دست داد !! محقق : این قصه واقعی ست و از اواسط مرداد ماه ِ 91 آغاز شد و همچنان ادامه دارد !!!!
شنونده ای می خواهم که روبرویم بنشیند ،دستش را زیر چانه اش بگذارد و بگوید من امروز بی خیال دنیا شده ام ،تو از دنیایت برایم بگو... ما خاطرات کودکی مان را با کاسه های پر از پاپکورن وتابستان های کودکانه مان به یاد می آوریم وکودکان این دهه با فراوانی های اقتصادی !!!
Power By:
LoxBlog.Com |