به صورتش نگاه می کنم،پر است از چین و چروک،از گذشته های خوب و بدی که گذرانده،از شور و شوق جوانی اش...همه ی اینها در چهره اش پیداست...

 این چین و چروک ها مثل دامن های پر چینی که می پوشید زیبا نیست.حالا دیگر موهایش هم مثل دندان هایش سپید شده،به جای عینک های آفتابی مارک دار عینک ذره بینی اش را به گردن می آویزد.

..........هیـــــــــــــچ کدام از ما فکرش را هم نمی کنیم که روزی مثل مادر بزرگ هایمان سالخورده شویم...